Opening the ‘Ingur/i gate’ for legal business: What conditions are needed for political acquiescence?

(ქართული)

This study outlines what would ensure the opening the ‘Ingur/i gate’ for legal business while allowing business to function for economic and public diplomacy.

Business communities on the two sides of the Georgian-Abkhaz conflict are not uniform with regard to the assessment of the benefits of opening the ‘Ingur/i gate’ for legal business and demonstrate different degrees of preparedness to take the new opportunities should the ‘gate’ indeed open.

However, no businesses showed readiness to lobby their political leadership for a temporary regulatory framework that would decriminalise business projects that transcend the conflict barrier and open new markets and destinations now, while the political and security impasse may not be resolved for decades. Political will is necessary, according to the business community.

This study outlines the conditions that are either conducive to or that would prevent consolidating political – and public – will to let business function both as an economic and a public diplomacy actor. Cases where the private sector made a difference in the peace process and when the economy triggered political shifts and encouraged major societal transformations show that political deadlock may be overcome if rapprochement happens in other areas of interaction essential for wellbeing and security on all sides.

Clearly a certain degree of political will, however minimal, and public interest were necessarily present for such developments to serve as a driver of the peace process.


„ენგურის კარიბჭის“ გახსნა კანონიერი ბიზნესისთვის: პოლიტიკური კომპრომისის პირობები

ბიზნეს წრეები ქართულ-აფხაზური კონფლიქტის ორივე მხარეს სხვადასხვანაირად აფასებენ სარგებელს, რომლის მოტანაც კანონიერი ბიზნესისთვის „ენგურის კარიბჭის“ გახსნას შეუძლია და, ამ „კარიბჭის“ რეალურად გახსნის შემთხვევაში, წარმოქმნილი შესაძლებლობების გამოყენებასთან დაკავშირებით სხვადასხვა დონის მზაობას გამოხატავენ.

ამასთან, საქმიანი წრეების არცერთ წარმომადგენელს არ გამოუხატავს მზადყოფნა, ლობირება გაუწიოს საკუთარ ინტერესებს მათ პოლიტიკურ ხელისუფლებასთან, რათა მოხდეს ისეთი დროებითი ნორმატიულ-სამართლებრივი ბაზის შემუშავება და დანერგვა, რომელიც ხელს შეუწყობდა კონფლიქტის მხარეების გამყოფი ბარიერის გადაღმა წარმოებული ბიზნეს საქმიანობის დეკრიმინალიზაციას და ახალი ბაზრების და მიმართულებების გახსნას იმის გათვალისწინებითაც კი, რომ პოლიტიკური წინააღმდეგობების და უშიშროების საკითხების მოგვარებას შესაძლოა ათწლეულები დასჭირდეს. ბიზნეს წრეების აზრით, ასეთი გადაწყვეტილებები პოლიტიკური ნების არსებობას მოითხოვენ.

წინამდებარე კვლევაში აღწერილია პირობები, რომლებიც ხელს უწყობს, ან უშლის პოლიტიკური და საზოგადოებრივი ნების კონსოლიდაციას. ნების, რომელიც ბიზნესს როგორც ეკონომიკური ურთიერთობების, ასევე სახალხო დიპლომატიის სფეროში თავისი როლის შესრულების შესაძლებლობას მისცემდა. შემთხვევები, როდესაც კერძო სექტორმა შეძლო ზეგავლენა მოეხდინა მშვიდობის გამყარებაზე, და როდესაც ეკონომიკურმა პროცესებმა პოლიტიკური რეფორმები და ფართომასშტაბიანი საზოგადოებრივი ცვლილებები მოგვიტანა, გვიჩვენებენ, რომ პოლიტიკური ჩიხიდან გამოსავლის პოვნა შესაძლებელია, თუკი პოზიციების დაახლოვება ისეთ სფეროებში ხდება, რომლებშიც მხარეები ურთიერთქმედებენ, და რომლებიც კრიტიკულად მნიშვნელოვანია ყველა მხარეს ცხოვრების ხარისხის და უშიშროების უზრუნველსაყოფად.

აშკარაა, რომ ასეთი პროცესები შეიძლება მშვიდობიანი მშენებლობის მამოძრავებელი ძალა გახდეს მხოლოდ მაშინ, როდესაც პოლიტიკური ნების და საზოგადოებრივი დაინტერესების გარკვეული დონე არსებობს.